Ana Karenjina

Ana Karenjina je roman ruskog pisca Lava Nikolajeviča Tolstoja, koji je prvobitno objavljivan u djelovima od 1873. do 1877. Naširoko smatrana vrhuncem realizma, Tolstoj je ovu knjigu smatrao svojim prvim pravim romanom.

Tematska širina "Ane Karenjine" je tolika da s pravom može biti rečeno da nema ni jedne oblasti iz života ruskog društva iz sedamdesetih godina XIX veka koja nije na neki način prisutna u romanu. Tolstoj nam predstavlja dve Petrogradske i tri Moskovske porodice povezane rodbinskim vezama, prijateljstvima. Međutim dominantna su dva toka radnje:

I Karenjin - Ana - Vronski

II Ljevin - Kiti

Ana dolazi u Moskvu kao spasitelj, a u stvari je ona ta koja kasnije treba biti spasena. Ljevin doživljava poniženje i povači se na selo. Vronski je lep i strastven, zaljubljen je u Anu. Karenjin je hladan, bezosećajan, uvijek pravičan.

Sve je idealno da zaplet bude vrhunski .

Glavni likovi su Ana, koju Tolstoj veoma voli, i Ljevin (Tolstoj sam), koji u romanu gotovo nema nikakve veze sa Anom. Jedino zajedničko njima je to što u ljubavi traže potpunu predanost, odanost. Ali, ne završavaju oboje isto. Ljevin će smoći snage i nastaviti borbu s životom, Ana neće.

Knjizevnost - termin nastao od reci knjiga., predstavlja prevod strane reci literatura. Literatura dolazi od latinske reci litera sto znaci slovo.
Termin knjizevnost u uzem smislu obuhvata umetnicku knjizevnost ( beletristika, lepa knjizevnost),
a u sirem smislu se odnosi i na dela nastala u procesu proucavanja knizevnosti, odnosno obuhvata tekstove koji prihvatju knjizevnoj kritici, knjizevnoj istoriji i teoriji knjizevnosti.
Knjizevnost se moze podeliti na mnogo nacina. Osnovna podela je na rodove i vrste. Po rodovima:

1. epska

2. lirska
3. dramska

Podela po vrstama:

1. proza
2. poezija

3.drama

Knizevnost se prvo prenosila usmenim putem, i ta vrsta knjizevnosti se naziva usmena ili narodna knjizevnost. U pocetku bila je veoma povezana sa mitovima tj. sa religijom. Sa razvojem kriticke svesti covek postepeno prestaje da veruje u mitove i mitske price, i tada mit postaje knjizevnost.
Pisana tj. umetnicka knjizevnost kao i usmena ima 3 roda - poeziju, prozu i dramu.

Poezija: pisanaje u stihovima, i u njoj se koristi veliki broj stilskih figura (metafora, rima, komparacija, hiperbola, alegorija, gradacija...). Rani primeri su "Ep o Gilgamesu", delovi Biblije i neka Homerova dela.
Proza: Vrsta knjizevnosti koja ne mora da postuje odredjena pravila u pisanju.
Drama:Nastala u vreme anticke Grcke i razvijala se do danas. Osnovne vrste su tragedija i komedija.

Knizevnost se moze podeliti i prema epohama kojim priada:

antika

helenska knjizevnost
rimska knjizevnost
srednji vek
humanizam
renesansa
barok
klasicizam
prosvetiteljstvo
romantizam
realizam
modernizam

Prema vrsti: roman
novela
kratka prica
crtica
komedija
tragedija
drama
dnevnik
epska pesma
esej